W Wielką Sobotę, po zapadnięciu zmroku, rozpoczyna się w liturgii świętowanie największego wydarzenia - zmartwychwstania Chrystusa.
Dokonuje się to przez sprawowanie uroczystej liturgii Wigilii Paschalnej.
Na jej wielkanocny charakter wskazuje już biała barwa szat liturgicznych.
Przed rozpoczęciem liturgii w kościele gasną wszystkie światła oprócz tych przy grobie Pańskim. Kapłan przed kościołem święci ogień, od niego zapala szczególną świecę - paschał, naznaczoną pięcioma gronami w kształcie krzyża. Niesie ją triumfalnie w procesji i trzykrotnie śpiewa: Światło Chrystusa.
Nie mniej podniosłym obrzędem Wigilii Paschalnej jest poświęcenie wody chrzcielnej.
Całość obrzędów Wigilii Paschalnej dopełnia liturgia eucharystyczna, mająca charakter wybitnie paschalny. Wskazuje na to prefacja, odpowiednie fragmenty Modlitwy Eucharystycznej przewidziane na tę noc i radosne Alleluja, którym kończy się cała liturgia.
"Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał. Przypomnijcie sobie, jak wam mówił, będąc jeszcze w Galilei: "Syn Człowieczy musi być wydany w ręce grzeszników i ukrzyżowany, lecz trzeciego dnia zmartwychwstanie"